شب هایم درد میکند
چون نبودنت زیادی برایم بزرگ است
میان سیاهی شب گم شده ام
و چون نا بینایی تورا میبویم
چرا رفتنت اینقدر آسان بود؟
مگر مرا دوستنداشتی؟
مگر برایم گل نمی آوردی؟
مگر بی تاب اشک هایم نبودی؟
دیگر لبخند هایم روح ندارند
ادم بی احساسه دنیایه من
پاسوز احساس چه کسی بودی
که اینگونه دنیایم را به آتش کشیدی
او ماه بود
و
من خورشید
تا غروب زندگیم برایش صبرکردم
اما دیر آمد
رفته بودم😔
#حوری_نیکو
مشکوکم
به تمام دوستت دارم ها
به تمام بی تو می میرم ها
به تمام صبح بخیرهای خواب آلود
شب بخیرهای راز آلود
مشکوکم به تمام عشق های عجیب
به تمام مردهای نجیب
به تمام دختران عفیف
به تمام دوستت دارم ها
مشکوکم
به تو
به من
به تویی که دوستم داری
به منی که بی تو می میرم
بعضی‌ها وقتی برایت می‌نویسند :
"خوبی؟ "
آدم لبخند مهربانشان را می‌بیند بین حروف!
قدرشان را بدانید!
آن‌ها مهربانی را اعتباری دوباره می‌دهند....
چند روز دیگر......
شاید چند ماه دیگر .......
یا شاید هم چند سال دیگر!
بالاخره هم را می بینیم و از کنار هم آرام می گذریم، من چشم هایم را می بندم تا مبادا نگاهم بلرزد، اما در لحظه گذشتن یکباره تمام وجودم می بویدت، عطری آشنا، عطر خنده هایت، عطر نگاهت، عطری لبریز از خاطرات خوب...
تو می روی و من سرشار از عطر تو می مانم.
گیریم که نگاه، گناه باشد، بوییدن که گناهی ندارد، دارد؟